Przejdź do zawartości

Pál Kovács

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pál Kovács
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1912
Debreczyn

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1995
Budapeszt

Wzrost

179 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
złoto Berlin 1936 szermierka
(szabla druż.)
złoto Londyn 1948 szermierka
(szabla druż.)
złoto Helsinki 1952 szermierka
(szabla ind.)
złoto Helsinki 1952 szermierka
(szabla druż.)
złoto Melbourne 1956 szermierka
(szabla druż.)
złoto Rzym 1960 szermierka
(szabla druż.)
brąz Londyn 1948 szermierka
(szabla ind.)
Mistrzostwa świata
złoto Budapeszt 1933 szabla druż.
złoto Paryż 1937 szabla ind.
złoto Paryż 1937 szabla druż.
złoto Sztokholm 1951 szabla druż.
złoto Bruksela 1953 szabla ind.
złoto Bruksela 1953 szabla druż.
złoto Luksemburg 1954 szabla druż.
złoto Rzym 1955 szabla druż.
złoto Paryż 1957 szabla druż.
złoto Filadelfia 1958 szabla druż.
srebro Sztokholm 1951 szabla ind.
srebro Luksemburg 1954 szabla ind.

Pál Ádám Kovács (ur. 17 lipca 1912 w Debreczynie, zm. 8 lipca 1995 w Budapeszcie) – węgierski szablista, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku razem z Aladárem Gerevichem, Tibor Berczellym, Endre Kabosem, László Rajcsányim i Imre Rajczym zwyciężył w zawodach drużynowych. W turnieju indywidualnym nie brał udziału.

Po zakończeniu II wojny światowej wystartował na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie dwukrotnie stanął na podium. W szabli indywidualnej był trzeci, wygrywając pięć z siedmiu pojedynków w rundzie finałowej; ostatecznie uplasował się za Aladárem Gerevichem i Włochem Vincenzo Pintonem[1]. Razem z Tiborem Berczellym, Rudolfem Kárpátim, Aladárem Gerevichem, László Rajcsányim i Bertalanem Pappem odniósł też zwycięstwo w zawodach drużynowych. Kolejne dwa medale wywalczył na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku. Najpierw Węgrzy w składzie: Gerevich, Berczelly, Kárpáti, Kovács, Rajcsányi i Papp zdobyli złoto w szabli drużynowej. Następnie zwyciężył w rywalizacji indywidualnej, wygrywając wszystkie osiem pojedynków w rundzie finałowej. Na podium wyprzedził Gerevicha i Berczelly'ego[2]. Złoty medal w szabli drużynowej zdobył też podczas igrzysk w Melbourne w 1956 roku, startując wspólnie z Rudolfem Kárpátim, Aladárem Gerevichem, Attilą Keresztesem, Jenő Hámorim i Dánielem Magayem. W zawodach indywidualnych był tym razem szósty. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku, gdzie reprezentacja Węgier w składzie: Aladár Gerevich, Rudolf Kárpáti, Pál Kovács, Zoltán Horváth, Gábor Delneky i Tamás Mendelényi zdobyła drużynowo złoty medal. W rywalizacji indywidualnej tym razem nie wystąpił.

Podczas mistrzostw świata w Budapeszcie w 1933 roku razem z Aladárem Gerevichem, Györgym Pillerem, Endre Kabosem, Lajosem Maszlayem, László Rajcsányim i Antalem Zirczym wywalczył złoty medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złote medale na mistrzostwach świata w Paryżu (1937), mistrzostwach świata w Sztokholmie (1951), mistrzostwach świata w Brukseli (1953), mistrzostwach świata w Luksemburgu (1954), mistrzostwach świata w Rzymie (1955), mistrzostwach świata w Paryżu (1957) i mistrzostwach świata w Filadelfii (1958). Ponadto czterokrotnie zdobywał medale w turniejach indywidualnych: złote na MŚ 1937 i MŚ 1953 oraz srebrne na MŚ 1951 (plasując się za Gerevichem) i MŚ 1954 (plasując się za Kárpátim)[3].

W 1935 roku ukończył Akademię Wojskową Cesarzowej Ludwiki. Od 1941 roku walczył na froncie wschodnim. Pod koniec wojny uciekł z rodziną do Friedrichshafen, gdzie dostał się do niewoli. Po wojnie pracował jako inżynier w fabryce, a od 1956 roku prowadził kawiarnię w Budapeszcie. W latach 1963–1968 był prezydentem Węgierskiego Związki Szermierki, a od 1968 był członkiem Węgierskiego Komitetu Olimpijskiego[4]. W latach 1981–1988 był wiceprezydentem Międzynarodowej Federacji Szermierczej (FIE)[5][6].

Szermierzami byli jego synowie, Attila[7] i Tamás[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1948 Summer Olympics, Sabre, Individual, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  2. 1952 Summer Olympics, Sabre, Individual, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  3. Fechten - Weltmeisterschaften (Säbel - Herren) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  4. 25 éve hunyt el a hatszoros olimpiai bajnok Kovács Pál. sportmuzeum.hu. [dostęp 2023-10-26]. (węg.).
  5. Executive Committee Members of the FIE Executive Committee 1981 - 1984. fie.org. [dostęp 2023-10-26]. (ang.).
  6. Executive Committee Members of the FIE Executive Committee 1985 - 1988. fie.org. [dostęp 2023-10-26]. (ang.).
  7. Olympedia – Attila Kovács. olympedia.org. [dostęp 2023-10-26]. (ang.).
  8. Olympedia – Tamás Kovács. olympedia.org. [dostęp 2023-10-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]